Narzędzie działania redukujące ryzyko
100 DZIAŁAŃ REDUKUJĄCYCH RYZYKO
Please note:
This catalogue contains 100 measures that can contribute to the mitigation of heavy rain risks. These measures are very diverse: they range from structural to non-structural measures and from small, easy-to-implement solutions to comprehensive conceptual approaches.
The catalogue was compiled from existing catalogues from all RAINMAN partner countries as well as from knowledge and experiences made in the project without claiming universal coverage and without having expert knowledge in each of the covered business areas. Sources for further information and good practice examples are provided for a large number of the included measures.
Use the selection feature to find measures that are applicable in the field of action that you are dealing with or search for key words you are looking for.
Please consider that heavy rain risk reduction measures work best, when they are strategically applied and cleverly combined under consideration of the local conditions. Go back to RISK REDUCTION MEASURES for further guidance.
Hydrotechniczne liniowe budowle ochronne pomagają w orprowadzaniu wody w przypadku opadów nawalnych na obszary, na których nie powoduje ona wiekszych szkód. Do budowli tych należą: ścianki i mury przeciwpowodziowe, mobilne systemy ochrony przeciwpowodziowej, systemy odprowadzania wody (rozbudowa, usuwanie przeszkód), systemu usuwania wody opadowej i przepusty, awaryjne drogi wodne, kanały powodziowe, odwodnienia dróg w przypadku obiektów nowo budowanych i remontowanych. Cechą wspólną w odniesieniu do tych budowli jest to, że dla zapewnienia ich zdolności działania wymagają one konserwacji oraz szkoleń dla personelu odpowiadającego za ich utrzymanie.
Działanie to obejmuje ocenę i usuwanie szkód powodziowych w obrębie budynków i infrastruktury (np. ciągów komunikacyjnych, infrastruktury zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków) w kontekście icjh eksploatacji i konieczności odbudowy po wystąpieniu powodzi. Działanie to ma również znaczenie w zakresie dochodzenia roszczeń za pośrednictwem towarzystw ubezpieczeniowych. W przypadku, gdy dostępne jest wsparcie z funduszu pomocy ofiarom klęsk zywiołowych, należy już wcześniej określić procedury i kryteria postępowania.
Na zagrożonych obszarach należy brać pod uwagę zalania spowodowane opadem nawalnym. Szkody w obiektach zakładowych mogą być znacząco zredukowane, np. poprzez przekładanie/przenoszenie instalacji elektrycznych oraz zagrożeń np. przenoszonych dóbr i materiałów niebezpiecznych. Regularne dokonywanie uzgodnień z obroną cywilną pomaga uniknąć szkód środowiskowych w razie wystąpienia zdarzenia. Plany powinny brać pod uwagę prawdopodobne zmiany rozkładu opadów i zalewania wynikające ze zmiany klimatu.
Efektywne i regularnie aktualizowane plany odparcia zagrożeń na wypadek akcji powodziowej w przypadku opadu nawalnego pomagają jednostkom obrony cywilnej w uzyskaniu szybkiego rozeznania w działaniach, jakie należy wykonać, jak też w ich priorytetyzacji. Stanowią one część składową planów obrony cywilnej i muszą byc opracowywane przez właściwe instytucje (np. w Niemczech i Austrii: gminy, ewentualnie też zakłady pracy). Plany odparcia zagrożeń winny uwzględniać zmiany np. sytuacji zagrożeń i ryzyka, zmiany systemu ostrzegania, w zakresie odpowiedzialności i rozporządzalnych zasobach (wyposażenie, personel), jak również zmiany w danych kontaktowych.
Zmiany użytkowania gruntów i pokrycia terenu, a także intensyfikacja lub ekstensyfikacja użytkowania gruntów zmieniają obieg wody w środowisku i mają potencjalnie duży wpływ na występowanie powodzi na obszarach leżących niżej. Powiązania, interakcje oraz interesy użytkowników obszarów leżących w górnym i dolnym biegu rzeki powinny zostać wzięte pod uwagę w działaniach planistycznych, szczególnie gdy problemy te dotycza obszarów zabudowanych, Zarówno formalne jak też nieformalne procesy planowania, ukierunkowane na zintegrowany rozwój przestrzenny, rozwój obszarów wiejskich, dostosowanie do zmiany klimatu lub inne cele, są właściwe dla założeń planistycznych, obejmujących całe obszary zlewni. Koncepcje i plany powinny uwzględniać prawdopodobne zmiany w rozkładzie opadów i powodzi, wynikające ze zmiany klimatu. Współpraca między gminami może stanowić przykład takiego rozwiązania. Umiżliwia ona np. lepszą kooperację miedzy jednostkamii straży pożarnej, poprawę retencji wody i zarządzania spływem powierzchniowym, itd.
Osoby potencjalnie zainteresowane – zwłaszcza właściciele nieruchomości – muszą osobiście podjąć działania zapobiegawcze. Wprowadzenie i utrzymanie prywatnych środków ochronnych stanowi jednak wyzwanie i nie występuje często. Władze powinny promować i zalecać odpowiednie działania na rzecz ochrony mienia, przynajmniej poprzez udostępnianie informacji na stronach internetowych i w postaci materiałów pisemnych.
Zbiorniki wychwytujące piasek i rumowisko wleczone są to urządzenia techniczne, znajdujące się w korycie głównym lub kanale dodatkowym rzeki. W przypadku powodzi spowalniają one prędkość wody i prowadzą do kontrolowanego osadzania unoszonego z wodą materiału. W celu zapobieżenia blokowania dróg wodnych przez rumowisko wleczone i drewno w lasach i na obszarach użytkowanych rolniczo, na wodach płynących mogą być montowane kraty drewniane lub metalowe, które zatrzymują unoszony z wodą materiał. Kraty wlotowe są to konstrukcje stalowe, które zapobiegają negatywnemu oddziaływaniu rumowiska wleczonego na wloty w systemach odwadniających. Tego rodzaju konstrukcje stosowane są zazwyczaj w pobliżu obszarów zasiedlonych. Wszystkie urządzenia do retencji osadów i rumowiska wleczonego wymagają stałej kontroli i konserwacji.
Systemy wczesnego ostrzegania przed powodzią – o ile istnieją dla danego obszaru – dostarczają informacji, które wmożliwiają podjęcie działań ratownichych (np. stworzenie centrum zarządzania, obserwacja obszarów ryzyka) przed wystąpieniem zdarzenia i związanych z nim szkód. Zmniejszenie szkód jest jednak tylko wtedy możliwe, jeżeli informacje z systemu wczesnego ostrzegania bedą właściwie interpretowane i oceniane, gdy towarzyszy im ocena ryzyka i plany działań z uwzględnieniem różnych scenariuszy. Zbieranie i uzupełnianie informacji z różnych źródeł (także lokalnych) może ułatwić i udoskonalić ocenę informacji z systemu wczesnego ostrzegania przez odpowiedzialny za to personel.
Drogi leśne winny być kształtowane w ten sposób, aby wody opadowe nie spływały szybko w dół, lecz kierowane były do wnętrza lasu. Istnieją różnorodne rozwiązania służace drenażowi dostosowane do różnych wymagań utrzymania lasu (np. rynny odprowadzjące wodę, przepusty). Aby kierować wodę muszą one być stosowane w połączeniu z obwałowaniami. Nowe drogi leśne powinny być starannie planowane i wykonywane tylko w wyjątkowych przypadkach. Dobrym rozwiązaniem w przypadku małych przepraw wodnych moze być zastępowanie mostów lub przepustów brodami – np. po powstaniu szkód powodziowych. Zmniejsza to ryzyko blokad i przypadków podtopień.
Obszary źródliskowe są to obszary tworzenia się rzek i strumieni. Mają one decydujące znaczenie dla utrzymania struktury, funkcjonowania, produktywności i złożoności ekosystemów położonych w dole rzeki. Na obszarach o zróżnicowanej rzeźbie terenu zalesianie obszarów źródłowych może przyczynić się do stabilizacji zboczy, a w szczególności może zmniejszać ryzyko związane z osuwiskami.